Hegel on Theory and Practice
The paper opens by suggesting that an attempt to identify a conceptual ‘centre of gravity’ is inseparable from the activity of reading a philosophical text. It notes that the Phenomenology of Spirit has been interpreted in drastically different fashions – is it to be seen as an introduction to Hegel’s system or as a philosophical anthropology? – and goes on to indicate where a ‘centre of gravity’ of the work may lie. The paper explores the suggestion that a set of issues concerning the relation between “theory” and “practice” are at the centre of Hegel’s concerns. Hegel’s view of “practice” is unpacked by discussing his conceptions of freedom and recognition; his conception of “theory” is unpacked by commenting on his conception of ‘truth’. The proposal is made that, in Hegel’s view, freedom and recognition exist in and through one another; and that, for either to exist in an uncontradicted or non-alienated fashion, mutual recognition must obtain. When mutual recognition exists, it is proposed, truth (phenomenological science) may appear. In its closing section, the paper comments on the way in which “theoretical” and “practical” themes unfold in the Phenomenology’s text.
|
Kuram ve Kılgı Üzerine Hegel
Deneme bir kavramsal ‘ağırlık özeğini’ saptama girişiminin felsefi bir metni okuma etkinliğinden ayrılamaz olduğu önerisinde bulunarak açılır. Tinin Görüngübilimi’nin ciddi olarak değişik yollarda yorumlandığını belirtir — Hegel’in dizgesine bir giriş olarak mı, yoksa felsefi bir insanbilim olarak mı görülecektir? — ve yapıtın bir ‘ağırlık özeğinin’ nerede yatıyor olabileceğini belirtmeye geçer. Deneme “kuram” ve “kılgı” arasındaki ilişkiyi ilgilendiren bir küme sorunun Hegel’in kaygılarının özeğinde olduğu önerisini araştırır. Hegel’in “kılgı” görüşü onun özgürlük ve tanıma kavramlarının bir tartışılması tarafından çözülür; “kuram” anlayışı ‘gerçeklik’ anlayışı üzerine yorumda bulunarak çözülür. Hegel’in görüşünde, özgürlük ve tanımanın birbirleri içinde ve birbirleri yoluyla varolduğu, ve, her birinin çelişmeyen ya da yabancılaşmış-olmayan bir yolda varolması için, karşılıklı tanımanın geçerli olması önerisi getirilir. Karşılıklı tanıma varolduğunda, gerçekliğin (fenomenolojik bilim) ortaya çıkabileceği önerilir. Kapanış kesiminde, deneme “kuramsal” ve “kılgısal” temaların Görüngübilim’in metnindeki açılış yolları üzerine yorumda bulunur.
|
